برای بررسی بازدهی بهتر و بیشتر مصرف پیش دان جوجههای مرغ بومی یا محلی مانند نژادهای گلپایگان، مرندی، برهما، لاری و زینتی در طول دوره رشد ۲۰ تا ۶۰ روزگی، چندین عامل باید در نظر گرفته شود:
### ۱. نوع نژاد:
هر نژاد دارای خصوصیات ژنتیکی خاصی است که تأثیر زیادی بر روی رشد و توسعه آنها دارد. برای مثال:
- مرغ گلپایگان: این نژاد معمولاً در برابر شرایط آب و هوایی مقاوم است و میتواند در مدت زمان معین بازدهی خوبی داشته باشد.
- مرندی: به طور معمول برای تخمگذاری معرفی میشود و رشد سریع ندارد، اما در شرایط زیستمحیطی نامساعد همچنان عملکرد مناسبی دارد.
- برهما: این نژاد بیشتر به خاطر کیفیت گوشتش شناخته میشود و نسبت به سایر نژادها امکان رشد سریعتری دارد.
### ۲. تغذیه:
تامین تغذیه مناسب برای جوجهها از اهمیت بالایی برخوردار است. ترکیبات اصلی خوراک شامل پروتئین، ویتامینها و مواد معدنی ضروری هستند که به رشد سریعتر و بهینهتر کمک میکنند.
### ۳. شرایط محیطی:
شرایط محیطی مانند دما، رطوبت و فضای زندگی میتوانند تأثیر مستقیمی بر رشد و بازدهی جوجهها داشته باشند. فراهم آوردن شرایط مناسب میتواند به بهترین نتیجه منجر شود.
### ۴. مدیریت پرورش:
روشهای مدیریتی مانند برنامه واکسیناسیون، مشخص کردن زمانهای تغذیه و استراحت نیز در رشد و بازدهی تأثیرگذار هستند.
### ۵. مدت زمان دوره رشد:
از ۲۰ تا ۶۰ روزگی، جوجهها به اوج رشد خود میرسند و نیاز به توجه ویژه دارند. در این دوره، سن و نوع نژاد تأثیرگذار است.
### نتیجهگیری:
در نهایت، برای یافتن بهینهترین مصرف پیش دان و بازدهی در بین نژادهای مختلف مرغ بومی، بهتر است تحلیل عمیقتری در مورد هر نژاد، شرایط خاص پرورش و منابع تغذیهای انجام شود. این تصمیمات باید بر اساس اهداف نهایی پرورش (تولید گوشت یا تخم) و شرایط موجود اتخاذ گردد.